Osmanlı dönemi hat sanatı, Osmanlı İmparatorluğu döneminde gelişen ve 14. yüzyıldan 20. yüzyılın başlarına kadar süren bir İslami hat sanatıdır. Arap veya Fars alfabesi kullanılarak yazı ve tasarım içeren, ancak onu diğer İslami hat biçimlerinden ayıran benzersiz bir Osmanlı üslubuna sahip bir sanat türüdür.

Osmanlı hat sanatı, onu yazılı kelimenin güzelliğini ve gücünü ifade etmenin bir yolu olarak gören Osmanlılar tarafından çok değerliydi. Hat sanatı, yazılı sözü sanat düzeyine yükseltmenin bir yolu olarak görülüyordu ve Kuran metinleri gibi önemli mesajları iletmek için kullanılıyordu.

Osmanlı İmparatorluğu'ndaki hattatlar son derece saygı görüyordu ve genellikle saray tarafından kraliyet fermanları ve bildiriler gibi önemli belgeleri oluşturmak için istihdam ediliyordu. Ayrıca camileri, binaları ve nesneleri karmaşık ve güzel tasarımlarıyla dekore etmekten sorumluydular.

Osmanlı hat sanatı, cesur, akıcı çizgiler, girift tasarımlar ve çok çeşitli yazılar kullanması ile karakterize edilir. Osmanlı hat sanatında en çok kullanılan yazılardan bazıları nesih, sülüs ve divanidir. Her betiğin kendine özgü özellikleri vardır ve belirli amaçlar için kullanılır.

Bugün, Osmanlı hat sanatı bir sanat biçimi olarak takdir edilmeye devam ediyor ve çağdaş İslami tasarımda sıklıkla kullanılıyor. Türkiye'nin ve daha geniş İslam dünyasının kültürel mirasının önemli bir parçası olmaya devam ediyor.

​

İstanbul İzmir Antik